Sheida Mohammadi

_________________

Eikoh Hosoe - Kimono #2, 1963
_________________

شیدا محمدی

خودم را بلد نبودم

باد میان موهایت ایستاده بود
و من دیگر نه راه پیش و نه راه پس
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه از خطوط ِرنگ پریده‌ی انگشتان تو



خودم را بلد نبودم
وگرنه خط خطی این چروک
هیچ شبیه چشمهای من نبود.ه

نه !ه
سر به سرم می‌گذارد این باران
وگرنه چند بار بی چتر و بابونه نوشتم
بی تو به سر
نه !ه
سر به سرم می‌گذارد این باد
وگرنه راه خانه‌ی ما از شمال بود و
تو جنوب دامن مرا پیاده راه افتادی.ه

_______________