Sunday, March 1, 2009

Arash Nosratollahi




China horse xu-bei-huang

_______________

آرش نصرت اللهي


موج ها





كتاب خوانده ام

فكر كرده ام

حرف زده ام

و كسي را يافته ام ه ه ه ه ه كه بي انتها مي كند مرا

در انتهاي سرزمين

كوچ

مفهوم سختي است ه ه ه ه ه در انتهاي فصل

وقتي دسته هاي قره غاز

هوا را مي آشوبد !ه

و دريا

مرد مرددي است ه ه ه ه ه در انتهاي ساحل

مي آيد برمي گردد

مي آيد برمي گردد .ه

3/بهمن/86

______________

2 comments:

Anonymous said...

درود جناب آرش عزیز
بسیار به دل ام نشست این کار قوی و زیباتون
زبان تون در این شعر بسیار به وسع اندیشه تون نزدیک تره و این شعر زیبا حاصل چنین زبان و ذهنیت ژرفی ست نازنین
با مهر بسیار

Anonymous said...

باسلام
محتوا و سوژه ی خوبی بود و اما در کنار...لازم دیدم دو اشاره ی کوچک هم به ترکیب و زبان شعر داشته باشم.
یکی اینکه - شاید شاعرانه تر می بود اگر نوشته می شد: کسی را یافته ام که بی انتهایم می کند....به جای : ... کسی را یافته ام ، که بی انتها می کند مرا.
دو آنکه – اینگونه صحیح است که در این مصرع از فعل سوم شخص جمع استفاده شود. " دسته های قره غاز هوا را می آشوبند....به جای ...: " دسته های قره غاز هوا را می آشوبد.
موفق باشید