Sunday, March 1, 2009

Azar Kiani

___________



Aurelio Amendola’s photograph of Michelangelo’s sculpture “Pieta.”
___________

آذر کیانی


زنگ


مگر به قبر كسي زنگ مي زند
به مرده يي كه مرده نيست زنگ ؟ه
كه خورشيد به همسايه داده است
تلفن به مبل هاي وراج
وكتابخانه اش اينترنت بي سايت
قبر زنگ مي خورد
الو
الو
كر اگر مرده نداشته باشد
اين مرده اگر موبايل
الو.... ه


___________________

3 comments:

Anonymous said...

درود آذر کیانی عزیز
یک بار هم به مینوی عزیز گفت ام که زبان وقتی مرزهای تجربه ی یک بیان توصیفی و تشبیهی ی عام را در می نوردد ، شاعر به یک زبان استعاری و محکم می رسد که به نوعی مختص خود شاعر می شود و این از معمولی بودن فراتر می رود و این گونه ست که می شود شعری را بدون امضا هم شناخت و در ذهن خودت انگشت بکشی به کسی و بگویی : هی ! این سبک ِ فلانی است در شعر! از تجربه های خوب تون همیشه می آموزم آذر مهربان

Anonymous said...

این شعر مثل پتک فریادی سنگ قبرم را شکست ، آنقدر که کفن رها کرده و هنوز می دوم .از آدم ها ، از جهان ، از سایه ام که نمی دانم چرا تنهایم نمیگذارد !!گفته بودم که خیلی شعر هایت را دوست دارم ؟ مثل دانه ای در اشتیاق جوانه زدن ، جذب می شوی و سبز

Anonymous said...

با درود

اين شعر يك ديالوگ ساده است و خيلي ساده نيز تمام مي شود به همين سادگي

الو
الو
كر اگر مرده نداشته باشد
اين مرده اگر موبايل
الو....