Wednesday, April 1, 2009

Soroor Javan

_______________




سرور جوان

_____________

زنانه




می بینی چه وسیع است این غروب!ه
می بینی چه وسیع است این زمستان
ه ه ه ه ه ه ه ه ه که می رود
و دنباله های بی انتهایش
ه ه ه ه ه ه ه ه ه روی زمین، خش خش!ه
...
ساعت ۶ بامداد.ه
ه ه ه ه ه ه بستر سفید است
...
زنی در من خواهش می کند
ه ه ه ه ه ه ه ه ه هوس داغ
زنی در من می گرید
ه ه ه ه ه ه ه ه ه اشک گرم
زنی در من فریاد می زند
ه ه ه ه ه ه ه ه ه صدای بی پروا
زنی برهنه ایستاده میان آفتاب
ه ه ه ه ه ه ه ه ه روی شن های سرخ
نه اثیری که انسان
.....
ساعت ۶ بامداد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه و من
هی ... هی ... هی
...
زنی صورتش آبی
زنی سینه هایش سفید
زنی لب هایش سرخ
همه در من
و من پر از اینهمه
ه ه ه ه ه ه ه و من
هی... هی... هی
....
دستت را بده.
ه ه ه ه ه ه ه ه ه صبر کن!ه
آرام... آرام... آرام
پشت این دایره هایِ درخشانِ معلق میان زمین و آسمان
زنی قلبش می زند تند تند
ه ه ه ه ه ه ه ه ه سرت روی سینه ام که باشد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه شاید تو را ببوسد.ه


_____________

1 comment:

آذر كياني said...

سلام. حديث نفس... غريزه و فطرت و بدويت يكجا جمع است و خيلي زيبا سروده شده .ممنون