Monday, February 1, 2010

Faride Nosohi

______________



فریده نصوحی

________________

به دختر باران شیدا


1
امشب یاد تو را
از فرسنگها سنگ شده ام
روی آههایم سوار و
کم کم از من
کم می شوی.
ه




2
از دست خودم که افتادم
دو تکه شدم
تکه بزرگتر تو بودی.
ه



3
مثل دشنامی بر لب مرد افغان
مثل جرقه ای در نگاه زنی عرب
و مثل تیله ای در دست های کودکیم
همیشه ناتمام می مانی.ه

____________

1 comment:

علی حاجیان زاده said...

سلام
شعر اول را در وبلاگ شیدا محمدی عزیز خواندم
گفتم به رندان بیایم و همه اش را بخوانم
موفق باشی رفیق