Tuesday, June 1, 2010

Reza Maghsadi

_____________



رضا مقصدی

_____________

ای آتش ِ گداخته ! ای کُرد !

از کردستان دلم
برای فرزاد کمانگر

زیبایی ِ ترانه ی جاری !ه
این شعر را برای تو می گویم


دیشب شکوه ِ عاطفه ات را گریستم.
ه
با جان ِ شاعرانه ترین لحظه های تو
تا اوج ِ عاشقانه ترین واژه، زیستم.
ه


وقتی که در برابر ِ فریاد ِ بامداد
چشم تو از سپیده، سخن گفت
دیدم چه عاشقانه، چه زیبا
خورشید را به شانه ی فردا گذاشتی.
ه


شادابی ِ شقایق ِ عاشق !
ه
این شعر را برای تو می گویم
با یک مداد ِ تلخ ِ تپنده
با یک مداد ِ درد که می گوید:
ه


از سینه ی صمیمی ِ لاهیجان
تا گریه ی ستاره ی کردستان
تنها
ه ه یک
ه ه ه ه آه
ه ه ه ه فاصله ست.
ه


ای آتش ِ گداخته ! ای کرد !
ه
میراث دار ِ شعله ور ِ شور ِ سر بلند !ه


من گیلکم
بوی بهار نارنج
در لابلای واژه ی سبزم چکیده است.
ه
آنسان که در ترانه ات ، چشم ِ زمانه ام
زیبا تر از صدای تو شعری ندیده است.
ه
بگذار از طراوت ِ سبز ینه های چای
در جان ِ بیقرار وُ دلِ ِ چاک چاک ما
یک شاخه گل به نام تو بگذاریم.
ه
بگذار "عشق" را
در آخر ِ کلام ِ تو بگذاریم.ه


کلن 22 اردیبهشت 89

____________

إذا هجرت - جاهدة وهبي


كلمات : الحلاج

{via m7moud}


__

No comments: