Jahangir Sedaghatfar
______________
With an apple I will astonish Paris. –Paul Cézanne- Apples and Oranges-Photo- Galerie du Jeu de Paume, Paris
_________________
جهانگیر صداقت فر
ه۱-ه
آن گاه که نوباوهی کِلکم لب به سخن گشود،ه
حاشا اگر انگاشته بودم هرگز که هر قلم
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه خود بی گمان بالفطره شاعری است
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه در مشت هر کس و ناکس.ه
وا غفلتا !ه
در نیافته بودم هنوز که : " هنر ..."ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه- تا بدین حد، به راستی -ه
ه" نزد ایرانیان (بوده ) است و بس." !!ه
۲-ه
شاعرانیم جملگی، پس:ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه من و ما و شما-ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه اینک
انبوهِ تودهی آزمندان ِ زمان،ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه آرزومندان ِ آوازه،ه
با کلکِ نوینی به زیر ِ پنجهی سحّار
و صفحهی دفتر گشوده رو به رو
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه با اوراق ِ سپید ِ بی شمار:ه
و خود ،ه
ه ه ه حالیا -ه
ه ه ه ه هم شاعر و دبیر و ناشریم ما
جملگی
ه ه ه ه یک تنه
ه ه ه ه ه ه ه دست اندر کار ...ه
وین زمان
کلپترههای کلام
ه ه ه ه ه ه ه ه برق آسا
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه- زی مخاطبان ِ خیالی -ه
در پهنههای درندشت کهکشان جاری است !ه
۳-ه
جمعی گران ز مخاطبان
ه ه ه ه ه ه ه ه ه هرگزت نمی خوانند؛ه
مشتی مرور میکنند و از سر ِ سستی
گردن نمی نهند
ه ه ه ه ه ه ه ه ه به رنج ِ کشفِ معانی ؛ه
مشتی به دعوی ِ درکِ کلام
ه ه ه ه ه ه ه ه ه همه تزویر میکنند؛ه
جزئی نیز
ه ه ه ه در مییابندت در جلوه گاهِ شعور
لب اما،ه
ه ه ه ه شگفتا-ه
به تائید ِ حضور ِ تو رنجه نمی دارند.ه
*
و از این مقوله چه خوش گفته تبریزی ِ تیز بین:ه
ه"صائب،ه
ه ه ه ه ه دو چیز میشکند قدر شعر را :ه
تائید بی تمیز و
ه ه ه ه ه ه ه سکوتِ سخن شناس."ه
۴-ه
برای تو میسرایم،ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه نه فریبِ بزرگِ جاودانگی .ه
برای تو میسرایم ،ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه نه برای تکدّی ِ احسنتِ حریفان،ه
و نیز نه برای نام -که نیست سزاوار ِ سرودم.ه
تنها، باری ،ه
ه ه ه ه ه ه برای تو لب گشودهام به سخن
ای خود ِ تنهای من.ه
و اگر بختِ حضوری دهدم دست در خلوتِ دنج ِ کسان
نوشم با د این خلسهی پیوند
به گرمی ِ دل ِ مشتاقی چند.ه
__________________
آن گاه که نوباوهی کِلکم لب به سخن گشود،ه
حاشا اگر انگاشته بودم هرگز که هر قلم
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه خود بی گمان بالفطره شاعری است
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه در مشت هر کس و ناکس.ه
وا غفلتا !ه
در نیافته بودم هنوز که : " هنر ..."ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه- تا بدین حد، به راستی -ه
ه" نزد ایرانیان (بوده ) است و بس." !!ه
۲-ه
شاعرانیم جملگی، پس:ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه من و ما و شما-ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه اینک
انبوهِ تودهی آزمندان ِ زمان،ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه آرزومندان ِ آوازه،ه
با کلکِ نوینی به زیر ِ پنجهی سحّار
و صفحهی دفتر گشوده رو به رو
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه با اوراق ِ سپید ِ بی شمار:ه
و خود ،ه
ه ه ه حالیا -ه
ه ه ه ه هم شاعر و دبیر و ناشریم ما
جملگی
ه ه ه ه یک تنه
ه ه ه ه ه ه ه دست اندر کار ...ه
وین زمان
کلپترههای کلام
ه ه ه ه ه ه ه ه برق آسا
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه- زی مخاطبان ِ خیالی -ه
در پهنههای درندشت کهکشان جاری است !ه
۳-ه
جمعی گران ز مخاطبان
ه ه ه ه ه ه ه ه ه هرگزت نمی خوانند؛ه
مشتی مرور میکنند و از سر ِ سستی
گردن نمی نهند
ه ه ه ه ه ه ه ه ه به رنج ِ کشفِ معانی ؛ه
مشتی به دعوی ِ درکِ کلام
ه ه ه ه ه ه ه ه ه همه تزویر میکنند؛ه
جزئی نیز
ه ه ه ه در مییابندت در جلوه گاهِ شعور
لب اما،ه
ه ه ه ه شگفتا-ه
به تائید ِ حضور ِ تو رنجه نمی دارند.ه
*
و از این مقوله چه خوش گفته تبریزی ِ تیز بین:ه
ه"صائب،ه
ه ه ه ه ه دو چیز میشکند قدر شعر را :ه
تائید بی تمیز و
ه ه ه ه ه ه ه سکوتِ سخن شناس."ه
۴-ه
برای تو میسرایم،ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه نه فریبِ بزرگِ جاودانگی .ه
برای تو میسرایم ،ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه نه برای تکدّی ِ احسنتِ حریفان،ه
و نیز نه برای نام -که نیست سزاوار ِ سرودم.ه
تنها، باری ،ه
ه ه ه ه ه ه برای تو لب گشودهام به سخن
ای خود ِ تنهای من.ه
و اگر بختِ حضوری دهدم دست در خلوتِ دنج ِ کسان
نوشم با د این خلسهی پیوند
به گرمی ِ دل ِ مشتاقی چند.ه
No comments:
Post a Comment