Mahtab Keransheh

________________

Al-Attarine Madrasa in Fez, Morocco
_________________
مهتاب کرانشه

1

نامه ای بود به هفت اقلیم ربّانی
سازهای زبان را گشوده ،بر قفلی که با باد می آمد
دست های اهریمنی در پرزهای کلمه
چشم ها در قعر شیطانی ِخود،هوووی کش! ه
آفرینش با آیه های رخ به رخ
وانگشت ها تنیده بر گوری هفت هزار ساله و حجتِ سفرهای حرام
یک روز خدا از سر این دیوارها گذشت و پوست انداخت بر نگاه خود با زمزمه ای برای جهانیان ...آه چه کرده ام!؟ ه
تو بی خیال بو می کشی همه ی سلول های هوایی ت را
و من برای آدم کوچولوهای ته نشین در طبقه ی هفتم آسمان ،هورا
پس ، روزتان خوش باد صنم های بته جقه ای پیرایه و زمین
روزتان خوش باد صداهای زوزهِ کش ِ فک های منزوی
روزتان خوش باد همه ی حواس های نود و نه گانه ی بروز در رمزِ اهورا مزدا و گات های خطور
من تائیدیه ی همه ی آینه ها را گرفته ام! ه
با دروغی ترین فلسفه های چین و ماچین
پس تو هم به ترتیب شنیداری اشیا ، نامه را بشور در صد پَرِمثنوی

2

کلمه وزن ندارد!ه

کلمه را صدا کن و بینداز روی مرام نامه ی موسیقی و پروازش بده برود پشت مُشت هایی که هیچوقت نبوده ای و تا از پوست ات بیرون زد یک سایه ی قبراق پشت به حرکات زیر زیرکی ات می نوازدت آرام اگر ببینی و این همه در آینه است شاید که نشکنی اش!ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه

_________